IES Praia Barraña (Boiro, ACoruña)

             A FAO (Organización da alimentación e da agricultura) afirma que este ano uns 849 millóns de persoas están a pasar fame. A vida de millóns e millóns de persoas depende da comida, a cal, non poden conseguir pola falta de alimentos naturais. Isto ocorre debido a que organismos mundiais como a ONU (Organización das Nacións Unidas) ou a UE arrasan as estruturas de mercado.

Na actualidade existen unhas organizacións as cales queren frear este problema. Algunhas iniciativas contra a fame foron:

• En 2006 celebrouse un cumio mundial contra a fame liderada por Brasil, Chile, Francia e España.
• No 2010 a Organización para a Agricultura e a Alimentación (FAO) lanzou o proxecto ”1Billionhungry”.
• Nese mesmo ano O Programa Mundial da Alimentación (PMA) tamén lanzou unha iniciativa co nome ”Transferencias de efectivo e cupóns para alimentos”.
• Este ano o PMA lanzou por Internet dúas iniciativas: Weefeedlback e FreeRice.

Na nosa opinión, a fame no mundo ten que rematar xa, se os países de todo o mundo se uniran contra este terrible problema asegurámosvos que a fame no mundo acabaría por desaparecer. Nos nosos días creemos que é un problema sen solución a corto prazo, xa que os países so buscan o seu beneficio e non pensan en gastar grandes cantidades neste problema mundial.

                                                                                                                                                                          Abel Sánchez Piñeiro (1º Bach. A)

                                                                                                                                                                           Jose Silva Castro (1º Bach. A)

A epilepsia é unha enfermidade, aínda que tamén lle podemos denominar síndrome, caracterizado por crises convulsivas ou por outras manifestacións en accesos, motores, sensitivos, psíquicos, neurovexetativos que as veces acompañanse ou son substituídos por convulsións.

Cando se recoñece a causa precisa á cal se poden imputar as manifestacións epilépticas podemos falar de sintomática, cando se debe a tumores cerebrais, parálise progresiva, meninxite, traumas craneais, intoxicacións, traumas de parto, encefalopatía infantil, infecións, displasia cerebral, sífilis; e de esencial ou idiopática, no caso contrario. Esta distinción basease no feito de que a a chamada idiopática é debida a un factor hereditario e polo tanto é transmisible polas leis da herdanza.  Polo que apareceu a Liga Internacional contra a epilepsia, que elaborou o primeiro esquema das distintas crisis epilépticas

Hai unha serie de factores desencadeantes para esta enfermidade,  os cales nos idiopáticos pode mostrar efectos que non mostraría nos demais. Así, estes factores, poden producir lesions anatómicas cerebrais, aínda que sexan mínimas.

Os sinais da epilepsia son moi multiformes, xa que pode abarcar dende un acceso convulsivo xeralizado, a veces precedido de por síntomas premonitorios, e casi constantemente acompañado de pola pérdida de conciencia que soe ir seguida dun sono profundo; ata unha crise convulsiva parcial ou ben solamente unha rapidísima e súbita perdida de conciencia.

O proceso de un ataque epiléptico basease en: un grito imprevisto e ronco que anuncia as veces o comezo, a precipitación do enfermo a terra polo que con frecuuencia se produce contusións e ferida, a cabeza está rotada cara un lado ou hiperextendida cara atrás, os membros superiores e inferiores poñense ríxidos en extensión, a lingua sae da boca polo que moitas veces é mordida, cesa a respiración, o rostro ponse cianótico, as venas do pescozo ingurgitan e as pupilas dilatan fortemente e non reacionan aos estímulos luminosos. Este proceso dura algúns segundos ou como máximo medio minuto. Durante este os membros son axitados por violentas descargas rítmicas, o corpo proxectase cara atrás, da boca sae baba espumosa e sanguiinolenta, os músculos faciais e respiratorios soen tamén participar nas convulsións clónicas, producindo unhas breves inspiracións ruidosas. Despois os movementos comezan a facerse menos violentos e dá lugar a un estado semicomatoso, con respiración profunda e ruidosa, o rostro vólvese pálido e con abundante sudoración. Todo o proceso convulsivo dura polo xeral un ou dous minutos, do cal o paciente desperta sen recordar nada.

A frecuencia destas convulsións é moi variada, pódese tardar meses en repetir ao igual que padecer outra aos poucos minutos da anterior, incluso sen chegar a recuperar o recoñecemento, ao que se denomina “estado de mal” epiléptico.

Esta crise anteriormente nomeada é a máis recoñecida no ámbito social pero existen outras que moitas veces non se asocian con dita enfermidade. Este é o caso de epilepsia psicomotora, pola cal o enfermo sente o impulso de coller obxetos, masticar ou correr sen meta fixo, feitos que cando cesan as persoas non recordan facelo, aínda que existen casos máis curiosos como actos de violencia, exhibicionismo, excitación desenfreada ou un estado de depresión con insensibilidade á dor; pero a este grupo tamén cabe sumar certos estados crepusculares episódicos, é dicir, crisis de obnubilación da conciencia con alucinacións de contido terrorífico, místico, ou con delirios que forzan a veces ao enfermo a unha serie de violencias contra sí mesmo ou os demais, aínda que sen chegar a estos extremo, con máis frecuencia o enfermo non recoñece ao familiares e permanece atónito e con un certo aire de estupidez.

A epilepsia manifestase de diferentes formas dependendo da idade, a forma, as crises, etc. Así hai variedades que so se manifestan en determinadas edades, como pode ser a infancia. Pero hoxe en día tratase tódalas variedades de dita deficiencia con preparados anticonvulsivantes, en concreto, con barbitúricos.

Así so cabe mencionar que non so os seres humanos podemos padecer esta enfermidade, polo que incluso o mellor amigo do home, como é o can, pode ser unha víctima deste mal.

Creado e publicado por: Ángela Fernández Ríos e Vanesa López Lijó de 1º de Bacharelato A

Aunque parezca mentira, unos investigadores han descubierto que el llamado “mejor amigo del hombre”, define su comportamiento observando el nuestro. Dependiendo del nivel de atención que reciban en el momento actúan de una forma u otra.  Los comportamientos sociales de los perros, son parecidos a los de los humanos, junto con la capacidad de responder a los gestos y a las órdenes verbales. El experimento revela que aprenden por experiencia, sabiendo como hemos reaccionado en otras ocasiones ante los mismos sucesos. Son sensibles a los estímulos predecibles de los seres humanos.

Esta noticia nos demuestra que muchas veces, el que más nos conoce es nuestro mejor amigo, el perro.

Fátima Vázquez

Grazas ó DNI a administración estatal dispón dun xigantesco banco de datos con millóns de fotografías, pegadas dactilares e sinaturas electrónicas. As impresións dixitais son un moi bo instrumento para identificar ás persoas, pero os avances científicos revelan que o ácido desoxirribonucleico (ADN) que contén a información xenética das persoas é o metodo máis efectivo para identificar as persoas. O ADN é a nova impresión dixital do século XXI, o obxecto resultante seria o DNI-DNA.

Nin a policía nacional nin a garda civíl se plantexaron, de momento, poñer en marcha un sistema tan complexo, aínda que non o descartan no futuro.

Algúns axentes pensan que esta medida sería extremadamente boa contra criminais pero, outros din que sería violar os dereitos das persoas libres e inocentes.

O primeiro ministro británico Gordon Brown quixo implantar pasaportes con datos biométricos, pero ó ano seguinte o goberno botouse atrá, o seu sucesor David Cameron pensou que isto era “unha substancial erosión das leberdades civís”. O goberno español non ten ningún proxecto formal para ampliar un ficheiro de 183.000 impresións xenéticas de sospeitosos cos demais cidadáns.

Porén, para os policías que investigan casos de homicidios e desaparicións sería de moita utilidade dispoñer dun ficheiro xenético de millóns de españois. Esto permitiria por exemplo identificarmáis de 2.000 cadáveres que repousan en cámaras frigoríficas ou que foron enterrados anónimamente nos últimos anos.

Marc Carrillo, catedrático do Dereito Constitucional da Universidade Pompeu Fabra opina o seguinte: “Ante a eventualidade de incorporar ó DNI datos derivados do ADN da persoa, haberá que ter en conta unha serie de cautelas: primeiro, a preservación do dereito á intimidade; segundo, impedir a difusión dos datos (habeas data) que son distintos dos que sirvan exclusivamente para a identificación da persoa; e terceiro, que os datos que se incorporen no DNI, de acordo coa lei reguladora da base de datos policial sobre identificadores obtidos a partires do ADN, sexan aqueles que proporcionen exclusivamente información xenética reveladora da identidade da persoa e o seu sexo.”

Moita xente preguntase se esta medida será obrigatoria para todos os españois ou se polo contrario sera voluntaria. E acerca disto os expertos dubidan da “legalidade” de poder obrigar a todos os españois a facer isto. Outros expertos pensan que se podería facer unha campaña en positivo para aqueles españois voluntarios que quixesen ser identificados rapidamente en caso de morte, accidente grave… etc, pero outra cuestión a dilucidar é se sería rendible esta medida para só un 10 ou 15% da poboación española (que serían os voluntarios). Pero hai máis cuestións, por exemplo, a lei de hoxe permite que un rapaz de 14 anos poida dar unha proba do seu material biolóxico. Pero, un rapaz desta idade ten suficiente capacidade para discernir que significa facer iso e as consecuencias que acarrea esa decisión? Para isto dise que habería que aumentar a idade mínima dos 14 aos 18 anos.

A pesar de tantos dilemas éticos, xa non hai tantos problemas científicos como para pensar que isto é ou puidera ser ciencia-ficción.

A última alarma sanitaria en Europa foi causada polo brote mortal da bacteria Escherichia coli, mais coñecida como  E. coli. Este brote da devandita bacteria comezou en Alemaña e nun primeiro lugar as autoridades deste país sinalaron aos  cogombros españois como os culpables deste brote. Esta hipótese xa foi desbotada pero a verdadeira causa do brote estaba nuns gromos de soia producidos en Alemania.

Afondemos máis nesta bacteria… Qué é a Escherichia coli? Como actúa esta bacteria? Porqué é mortal este brote?

Escherichia coli é unha bacteria que se atopa xeralmente nos intestinos dos animais axudando á absorción de nutrintes, formando parte da flora intestinal, sen causar ningún dano pero certas cepas de E. coli poden causar intoxicacións alimentarias que poden levar mesmo ata a morte.

Algúns dos brotes desta bacteria, como o caso do 0104:H4, causan unha intoxicación alimentaria ao suxeitárense ao epitelio intestinal e segregar unhas toxinas que ademais desta intoxicación poden causar unha diarrea sanguinolenta e fallos renais que poden ser fatais.

Natalia Saavedra Miranda

1ºA

El mundo actual que conocemos hoy en dia se encuentra en crisis, esta crisis a nivel mundial se debe a que en Estados Unidos se produjo  un boom del consumo privado,  más concretamente a los excesos producidos por los dirigentes de los bancos que de alguna forma le sacaban partido creandoo un problema   y el problema era que los bancos ofrecían créditos a muy bajo coste (bajos intereses) y los ofrecían a todo el mundo aunque estos no los pudiesen pagar.

Entonces el endeudamiento de los hogares estadounidenses subía drásticamente hasta alcanzar, de media, al 120% del ingreso anual, constituido en sus tres cuartas partes por deudas hipotecarias, todo esto conllevo a que numerosos pequeños propietarios se viesen endeudados , pero la cosa siguio mas allá alcanzando a las empresas , produciéndose una reacción en cadena  que termino por alcanzar a los mismos bancos que habian hecho los prestamos , incluso a grandes bancos que debido a la falta de dinero proveniente de los créditos se quedaron sin fondos teniendo que cerrar.

La reacción en cadena no para aqui ya que los grandes bancos de un país son a su vez unos fuertes pilares de la economía de este , que al derrumbarse se llevan al país consigo y teniendo en cuenta que este país era Estados Unidos , la gran potencia mundial de la economía, que sustentaba o proveía de capital otros multiples paises produjo una de las más grandes reacciones en cadena de los ultimos tiempos .

Teniendo en cuenta ésto nos damos cuenta de que todo el planeta esta interconectado y que funciona como una ciudad , poseyendo una economía global que afecta a todas las regiones.

Desde el principio de los tiempos a la Tierra han llegado muchas señales, las cuales a veces eran más o menos veloces, fuertes, con más o menos megahercios, pero lo que está claro es que todas eran dignas de admiración y de investigación. Son todas de diferentes procedencias aunque algunas se cree que podrían ser extraterrestres.
El 15 de agosto de 1977 desde el espacio exterior y con una duración de 37 segundos llegó a la Tierra una señal muy peculiar. Tanto, que hizo que el astrónomo Jerry Ehman escribiera la palabra ¡Wow! en la hoja de impresión que salí­a de Big Ear. Todavía no se sabe la causa de este fenómeno. Pero hay varias explicaciones o más bien hipótesis.
Hay radiofrecuencias que están prohibidas por acuerdo internacional por ser demasiado altas. Esta en concreto era una de ellas, ya que llegaba a los 1420 megahercios. También sabemos que venía de la dirección de Sagitario. Se supone que no fue una radiación natural porque estas cubren una extensión mucho más amplia de frecuencia
La estrella más cercana en esa dirección está a 220 años luz de distancia. Si provino de allí¬, tuvo que haber sido un evento astronómico bastante poderoso, o una avanzada civilización extraterrestre utilizando un gran y poderoso trasmisor.
Nunca se ha encontrado nada parecido a la señal Wow. Y el telescopio Big Ear cubre una parte millonésima del cielo, al igual que un trasmisor extraterrestre, por lo que, las oportunidades de detectar nuevamente la señal son remotas.
Otros buscan una explicación más coherente que la de que haya extraterrestres. Dan Wertheimer, científico jefe del proyecto SETI@home, piensa que la señal Wow debió de ser una interferencia de las radiofrecuencias que provienen de las transmisiones de la Tierra. Dice que se han visto muchas cosas como esta y que siempre han resultado ser interferencias, pero todo esto queda en unas suposiciones del científico, en teorías, nada cierto ni probado.
Todo esto, solo son hipótesis y como tal también se piensa que podría haber sido una señal extraterrestre. Si fuera así, podríamos cuestionarnos sobre muchas cosas sobre las causas de la señal: ¿Por qué nos la enviaron?, ¿Esto significa que son más inteligentes y están más evolucionados que nosotros?, ¿Pretenderán algo contra nosotros? Preguntas sin resolver que tal vez algún día tengan respuestas, mientras solo nos queda seguir buscando la causa de la tan extraña señal WoW.

Noémie  Ríos

A verdadeira situación das persoas, no acceso da auga potable e dos servizos de saneamento poden dar unha idea máis precisa de como vive realmente a xente en todo o mundo.O último informe da Organización Mundial da Saúde(OMS) e do Fondo de Nacións Unidas para a Infancia (Unicef) revela que actualmente unhas 884 millóns de persoas no mundo viven sen acceso a auga potable e uns 2600 millóns non contan cos servizos mínimos de saneamento.

Aínda que o acceso a auga potable a mellorado moito (87% da poboación mundial) pero non podemos dicir o mesmo do acceso aos servizos de saneamento posto que o 39% de habitantes do mundo non ten acceso a eles. Temos que pensar que nos atopamos con datos moi sorprendentes como que o 17% da poboación mundial defeca na rúa. Calcúlase que un 1.5 millóns de nenos morren cada ano por entrar en contacto coas augas contaminadas.

En África e Medio Oriente, rexións do mundo que enfrontan a escaseza absoluta da auga, se caracterizan por su elevada taxa de crecemento da poboación.En África Subsahariana a poboación está crecendo a razón de 2.6% por ano; no Medio Oriente e África do Norte, a razón de 2.2%. Estas taxas de crecemento demográfico teñen serias consecuencias para o abastecemento de auga.

Sabela López

Berta Escurís

Jorge Fajardo

Decidimos decantarnos cara a Rosalind Franklin xa que hai moito tempo as mulleres estaban  totalmente discriminadas, tanto na ciencia como en tódolos ámbitos. E esta muller foi unha valente , foi unha das primeiras mulleres introducidas na ciencia cun gran descubrimento e non admitido, xa que todo o traballo non levaba o seu nome . A día de hoxe debemos recoñecer o seu nome e darlle o valor merecido.

Naceu en Londres o 25 de Xullo de 1920 , filla de un banqueiro xudeu e obtivo un título de física, química e matemáticas na Universidade de Cambridge.

Nestes anos ás mulleres na universidade non se lles outorgaba o grao de licenciada, non eran consideradas parte do claustro e o número de doutoradas limitábase a un 10% como moito.

No 2003 conmemoráronse os 50 anos do descubrimento da estrutura  secundaria do  ADN, a dobre hélice, por Watson  e Crik  baseándose nos difractogramas de raios x obtidos por  Rosalind Franklin. As aportacións de Rosalind foron cruciais  para a realización deste descubrimento, considerado o maior descubrimento biolóxico do S. XX.

Rosalind foi capaz de mostrarnos a primeira imaxe de calidade dunnha  molécula de ADN.

 Pese a ser a científica que obtivo os datos que permitiron definir a estructura do ADN non foi premiada co Nobel. O máis patético é que este premio foi otorgado a Watson, Crik e ó  xefe de Rosalind, Wilkins, que usaron os datos de Rosalind a escondidas e sen o seu permiso.

Sabela López García.

Berta Escurís Rodríguez.

Jorge Fajardo  Filgueira.

Os trastornos do espectro autista (ASD) son un grupo de trastornos que afectan a maneira na que un neno se desenvolve en varias áreas , como a fala , as destrezas sociais e a conduta. Os síntomas destes trastornos varían considerablemente e poden ser de leves a graves.

Existen tres tipos principais de trastornos do espectro autista :

• Trastorno autista (tamén denominado autismo clásico).Os individuos afectados soen ter problemas graves de fala, de conduta e sociais. Ás veces tamén teñen incapacidades intelectuais.
• Síndrome de Asperger. Os individuos afectados teñen problemas sociais  e de conduta máis leves que aqueles con trastorno autista. Polo xeral, falan normalmente e teñen habilidades intelectuais normais.
• Trastorno do desenrolo xeneralizado non especificado (tamén denominado autismo atípico). Os individuos afectados teñen algúns síntomas, a miúdo problemas de fala e sociais, pero non os suficientes como para establecer un diagnóstico de autismo clásico.

  

Cada neno con un ASD é un caso único pero pode compartir certas características e condutas cós demais, como por exemplo :

Non fala, repite palabras, realiza movementos repetitivos (  por exemplo axitar as mans) , é hiperactivo, ten berrinches con frecuencia , evita o contacto visual, ten dificultades para iniciar ou manter unha conversación e para facer amigos, non responde cando o chaman polo nome, é rutineiro, concéntrase nunha soa cousa, quere estar só, non lle gusta que o abracen nin o acaricien, non sente medo en situacións de risco, ten dificultades de aprendizaxe, é agresivo, lastímase a si mesmo …

Polo xeral, os nenos con un ASD non teñen un aspecto diferente do dos outros rapaces. Parecen desenvolverse normalmente durante o primeiro ano de vida pero a partir do segundo, alguns comezan a atrasarse no desenrolo.Os trastornos do espectro autista ocorren en todos os grupos raciais, sociais e educacionaiss e o risco nos nenos  é aproximadamente catro veces maior que nas nenas.Os irmans dun afectado poden ser máis propensos a padecer un ASD.

 A causa do autismo  é un trastorno bioloxico que parece estar asociado con anomalias sutís nas estruturas ou funcions específicas do cerebro .Os científicos cren que hai moitos xenes de diferentes cromosomas que contribúen á enfermidade. Recentemente, un grupo de investigadores indentificou unha pequena rexión de xenes no cromosoma 5 que poderia estar asociada co 15% dos casos de ASD

Saray Places & Thais Forján