Nacerá en xullo o primeiro bebé galego libre dun xene canceríxeno.

Escoitastedes falar do diagnóstico xenético preimplantacional?

imagen

 Pois xa hai cada vez máis usos desta técnica. Por que? Veredes … esta técnica permítenos o estudio  do ADN dos embrións humanos para facer unha selección ou eliminar ,  no caso de que haxa un defecto conxénito perxudicial para o futuro humano , o mesmo.

Antes de iniciar esta selección é necesario fecundar os óvulos no laboratorio .Este proceso producese mediante fecundación in vitro ( extracción e fecundación dos ovulos nun laboratorio)

imagen

 

Unha parella en Pontevedra , da cal o marido era portador da síndrome de Lynch , consegue , despois de anos de trámites , esperar o seu primeiro fillo ao cal querían aforrar o lastre. Esta síndrome  é unha mutación xenética por condición hereditaria que incrementa a probabilidade  de presentar distintos tipos de cáncer en varios membros dunha familia.Contando ao primeiro soamente co apoio do Chop  (Complejo hospitalario de Pontevedra)  tentaba dende 2007 conseguir a autorización  da Comisión Nacional de Reproducción Asistida . Este organismo autorizou o proceso en setembro de 2010.

O proceso comezaba o pasado outubro , cando unha clínica de fertilidade, extraeu os gametos e realizou a fecundación in vitro , obtendo catro embrións . Unha vez analizados , comprobouse que dous deles non estaban afectados por esta síndrome e eran aptos para a implantación. A oncóloga responsable e artífice do proceso responsable da Unidad de Consejo Genético del Chop , explicou : ” A muller está embarazada, e confirmouse que, se trata dun feto varón cromosómicamente normal e non portador da mutación da síndrome de Lynch , que afectaba a múltiples membros da familia paterna “, e asegura  que aínda que sobre o papel semelle simple é un proceso moi complexo . Tamén declarou : ” As análises podense facer para enfermidades concretas , neurolóxicas , musculares , metabólicas e neoplásicas (canceríxenas ) , pero  a conditio sine qua non  é que sexan monoxénicas , é dicir, que se deban á alteración dun solo xene “. Engadindo a dilatación temporal do proceso , cada cen procedementos  iniciados , só se logra unha taxa de bebé de 15 ou 20 nos mellores centros. En concreto debemos ir ata o 2005 , cando a Unidad de Consejo Genético  diagnostica a primeira familia  con esa síndrome con gran mortandade ata o momento actual , na que a xenética é unha investigación  diaria. Dous anos despois , un mozo galego  de 31 anos e portador da mutación , non quería deixar pasar a oportunidade de ser pai , e o máis importante , dun rapaz san. Conseguen en 2009 cursar unha nova solicitude á Comisión Nacional  de Reprodución Asistida pero non foi ata 2010 cando, da man dos profesionais do Chop, se realizou unha fecundación in vitro para traer  ao mundo ao bebé, o primeiro galego libre da síndrome. O embarazo ata que dé a luz a muller pontevedresa de 39 anos manténse baixo vixilanza da clínica de fecundación ca especialidade preimplantacional en Vigo.

Este é o procedemento , que se espera continúe adiante , e que no futuro poida levarse a cabo máis dunha vez. Esperemos , que siga avanzando esta técnica médica e de aquí en adiante poidamos salvar novas persoas de cargas como  esta síndrome.

Sara Piñeiro González & Robert Cárdenas Schwenke

 

Así fue la hora del planeta.

El sábado 26 de marzo de 2011, millones de personas de todo el mundo se sumaron a “La hora del planeta”, una iniciativa creada contra el cambio climático. Entre las 20:30 y 21:30 debería haber estado todo en oscuridad, demostrando que nos importa nuestro planeta; que queremos luchar contra el cambio climático, pero no fue así.

Esta acción no suponía vencer al cambio climático sino solamente un gesto hacia nuestro planeta. España es el segundo país con más ciudades inscritas en la campaña, solo superado por Canadá. Sin embargo, a pesar de ser el segundo país más implicado en este proyecto, lo que se ha podido observar es que no hubo mucha contribución por parte de los ciudadanos  y menos por parte de las empresas.

También hay que reconocer a quien sí ha participado en esto;  a quien ha contribuído en la hora del planeta. Algo que he observado es que en paginas web como las de Zara o Oysho anunciaban La hora del planeta y en las tiendas de Santiago de Compostela de esas mismas marcas estaban abiertas y con luz durante esa hora.

Ahora lo que queda es hacer que todas las horas sean “la hora del planeta”.

imagen

Paloma Romero Ordóñez

 

Fin do tabaquismo pasivo nos bares.

imagen O pasado mes de xaneiro entrou en vigor unha lei antitabaco que impide ós fumadores fumar dentro dos bares, se o fan terán unha multa eles e os donos dos locais. Esta lei é moi positiva para a saúde da poboación en xeral. Beneficia especialmente ós traballadores de hostelería que levan anos respirando o fume do tabaco que outros fuman. A lei xerou moito malestar entre moitos dos fumadores que tiñan nos bares un lugar cómodo para fumar, e que non consideran que o tabaco sexa unha ameaza nin para a súa saúde nin para a dos demais. Ou polo menos non superior a outras substancias que contaminan a atmosfera. Vou aportar algúns datos sobre  os efectos nocivos do tabaco.

O tabaquismo é unha adicción ó tabaco que consiste nunha dependencia cara ao mesmo que produce unha intoxicación do organismo, que diminúe a saúde do fumador, propicia a aparición de enfermidades e reduce a esperanza de vida dos fumadores.

O tabaquismo pasivo é involuntario, e é a exposición ó fume de segunda man, tamén chamado fume ambiental de tabaco. Este fume é unha mesturanza do fume que exhalan os fumadores e do que emanan os cigarrillos, puros…

Síntomas do tabaquismo: necesidade de fumar, imposibilidade de abandonar o hábito de fumar, tos pola mañá, silbidos no peito, cansancio xeral, bronquitis, mans ou pés fríos, etc.

Síntomas do síndrome de abstinencia: mal carácter, imposibilidade de dormir, vómitos, diarreas ou estreñimento, obesidade.

Consecuencias do fumar: 

-Cáncro de pulmón.

-Enfermidades do aparello circulatorio.

-Enfermidades do aparello respiratorio.

-Enfermidades do aparello dixestivo.

-Enfermidades da pel.

-Causa impotencia masculina (estreita os vasos sanguíneos do pene)

-Tóxicoloxía xeral do organismo.

En definitiva, o tabaco é extremadamente prexudicial para a saúde dos fumadores e da xente que os rodea como anciáns ou mulleres embarazadas e os seus fetos; e esta lei é o mellor que lles puido pasar a estas persoas se nos referimos a este ámbito.

 

A asma, unha simple enfermidade que ten cura?

asma.jpgHoxe por hoxe non podemos falar de curar esta enfermidade, pero o que si podemos decir é que é posible controlala, mantendo sobre todo aos nenos e aos adolescentes sen ningún tipo de síntoma e permitíndolles realizar unha vida aparentemente normal. Diversas teorías din que o grado de enfermidade que se terá de maior dependerá do control que levemos, por iso é importante tratala adecuadamente en cada etapa da nosa vida.

A asma é unha enfermidade crónica dos pulmóns que causa a inflamación e o estreitamento das vías respiratorias. Esta enfermidade pode presentarse en calquera momento e ocasiona varios sintómas como as presións no peito, silbilancias, dificultade ao respirar e ante todo tos, aínda que tamén poden producirse debido a certos estímulos como o polen, a contaminación, o exercicio físico, o humo e incluso a risa entre outros que moitas das veces provocan crisis asmáticas.

Durante un ataque de asma, os músculos lisos que se localizan nos bronquios do pulmón, contráense e reducen o fluxo de aire e aínda poden diminuír todavía máis pola inflamación ou o exceso de mucosidade.

Bronquiolo_normal_vs_bronquiolo_asmatico.jpg

Como ben é sabido a asma é unha enfermidade inflamatoria polo que hoxe en día o único tratamento eficaz en tódolos nenos/adolescentes é o uso de medicamentos antinflamatorios inhalados como por exemplo o Ventolín, este tipo de inhaladores tómanse durante meses ou incluso anos e o seu tratamento non produce ningún tipo de efectos secundarios no desarrollo humano. Este é un dos únicos tratamentos para esta enfermidade posto que os antibióticos non teñen ninguna indicación no tratamento da asma. No seguinte video podemos ver o proceso que hay que realizar para tratar a asma:


A asma é tan frecuente que xa estamos acostumados a convivir con ela, posto que o seu tratamento fai que podas facer unha vida aparentemente normal sen ningún tipo de altibaixos, aínda que tamén débese de estar a alerta porque en calquera momento pódenos vir unha crise asmática e é preciso actuar o máis rápido posible.

De todolos xeitos, aínda que controlala poida levar o seu tempo e enerxía, o esforzo vale a pena.

Rebeca Olveira Sánchez . 1°B

 

A obesidade infantil, como previla?

bebes_obesos.jpgUn dos problemas que máis está preocupando á sociedade é a obesidade infantil. A principal causa é o sedentarismo porque hoxe  en día os nenos e non tan nenos teñen unhas prácticas pouco saudábeis como por exemplo: unha mala alimentación, pouco exercicio físico e unha grande dependencia dos videoxogos,  e de calquera outra actividade que non requira moito movemento. É o chamado “sillón-ball”.

Este problema debe ser combatido nos primeiros anos de vida. Por isto os pais deben ensinar aos seus fillos a ter unha boa  alimentación e a practicar algún deporte. Como din os especialistas e os documentados neste tema para erradicar a enfermidade coinciden en varios métodos, un deles trátase de que o neno obeso debe ter unha gran forza de vontade para poder adquirir hábitos saudábeis aínda que o problema xa pode vir dado da xenética familiar.

Sigue_la_pir__mide_alimenticia_y_lleva_una_dieta_perfecta.jpg

Outro aspecto destacado é o acoso escolar por parte dos compañeiros xa que nesas idades pouco importa o interior da persoa e son obxetos de risa e burla, sen pensar previamente os danos psicolóxicos que poden ocasionarlles  posto que  ese acoso pódelles repercutir de algunha maneira ao longo da súa vida.

Se queres saber o teu índice de masa corporal entra en IMC.

Rebeca Olveira Sánchez, Estefanía López Rodríguez y Carla González González. 1ºB.

 

 

As alerxias

Unha alerxia é unha hipersensibilidade causada cando un suxeito alérxico inhala, inxire ou toca unha substancia (denominada “alérxeno” ) que lle causa unha reacción patolóxica do tipo inmunolóxico. Este sofre unha alteración, debido a que responde a unha “falsa alarma” cando entra en contacto co alérxeno. A substancia, que en condicións normais non sería nociva, reaciona producindo anticorpos que atacan ao alérxeno.Os alérxenos máis comúns son o polen, o mofo e o polvo. Tamén son moi comúns as reacións alérxicas a certos tipos de comidas, medicamentos, picaduras de insectos, cosméticos… Incluso algunhas persoas teñen reacións similares ás alerxias frente a cambios bruscos de temperatura.

imagen

imagen

No tocante aos síntomas que producen no enfermo, os máis comúns son aconxestión nasal, picazón na gorxa e nariz, erupción cutánea, urticaria…As probas cutáneas son o método máis común de probas alérxicas. Unha delas é a proba de punción que consiste en colocar sobre  a pel unha pequena cantidade das substancias alérxenas sospeitosas e logo punzar lixeiramente a área de tal maneira que a substancia penetre debaixo da pel.Vixilase a pel moi de cerca na búsqueda de sinais dunha reacción, como hinchazón e enroxecemento.

Unha alerxia específica polo xeral non é herdable. Porén, se os dous pais teñen alerxias as posibilidades de que os seus fillos as teñan é maior. Se é a nai a que sofre a alerxia as probabilidades son maiores.

A maioría das alerxias pódense tratar sen dificultade cos medicamentos axeitados.

Algúns nenos poden superar unha alerxia co tempo, o cal é particularmente certo coas alerxias aos alimentos. Sen embargo, como regra xeral, unha vez que unha substancia provoca unha reacción alérxica, segue afectando a  persona en cuestión.

As vacinas antialérxicas son máis efectivas cando se utilizan para tratar a aquelas persoas con síntomas de rinitis alérxica e alerxias severas as picaduras de insectos. Non se usan para tratar alerxias aos alimentos debido ao perigo de unha reacción severa. Estas vacinas poden exixir  anos de tratamento, pero surten efecto na maioría dos casos.

Raquel 1ºB

 

O futuro da biotecnoloxía nas vacas

A clonación é un tema polémico cando aparece na sociedade. No entanto, se o proceso é usado correctamente, pode ofrecer uns resultados moi interesantes. As aplicacións médicas deste proceso poden contribuír á xeración de novos medicamentos. En Corea do Sur, por exemplo, están facendo un importante progreso en termos de clonación veterinarios e de cara ó futuro estase pensando especialmente en vacas. A idea é crear unha vaca en versión transxénica para producir leite con proteínas humanas que poderían ser utilizados para tratar certas enfermidades. No papel a idea é unha mostra realmente sorprendente, e de lograrse permitiríase previr enfermidades coma o lupus  e desenvolver uns métodos de tratamento máis eficaces. O problema que aflixe ós expertos é a moral da situación, xa que a clonación non é vista con bos ollos en moitas sociedades.

imagen

Diego Otero Vázquez e Ester Perrino Martínez

 

Trastornos no sono, debe preocuparnos?

insomnio.jpgÉ preciso que todos nós cumplamos as horas de sono estipuladas para cada un xa que é primordial o descanso para levar unha boa vida  ou desempeñar un traballo satisfactorio, aínda que ás veces descoidámonos e descansamos mal, debido a unha inxesta excesiva á cea ou porque quedamos despertos ata tarde sen ter en conta que estamos alterando o ciclo do sono, que unha vez que este se rompe, desvelámonos e, para o que para persoas  non implica maiores problemas, para outras si supón serios inconvintes, porque cada un é dono do seu corpo e coñece as horas que necesita para ter o corpo descansado.

Entre as alteracións máis frecuentes deste tipo destacamos o insomnio, narcolepsia, sonambulismo, etc…

O insomnio é o problema de sono máis común entre os adultos deste país.  É a síntoma ou doenza de sono insuficiente, intranquilo, de mala calidade ou non restaurador. Tamén é importante coñecer o tipo e a causa do insomnio para tratalo mellor. Hai distintos tipos de insomnio: Clasifícanse según a duración do trastorno, según a gravidade coa que se presenta e según o horario no que se presenta. Débese a situacións de extrés máximo; debido a preocupacións familiares, económicas, etc…, malos hábitos alimenticios , consumo de substancias excitantes do sistema nervioso(té, café, alcohol, tabaco…), conxestión nasal, efectos secundarios dos medicamentos…

A narcolepsia tamén é coñecida por epilepsia do sono ou síndrome de Gelineau. Catacterízase pola presencia de accesos de sono incontrolado durante todo o día. Pode cursar con alucinacións hipnagóxicas e cataplexía.

Cando unha persoa está desperta, as ondas cerebrais mostran un ritmo regular.  Pero cando dorme, estas ondas vólvensesonambula_1.jpg máis lentas e menos regulares.  Este estado denomínase NREM, despois de máis ou menos unha hora desono NREM, comeza a chamada fase REM, de sono profundo. Na narcolepsia, o orden e a lonxitude dos períodos de sono NREM e  REM están perturbados. Todo isto leva consigo a : O soño nocturno non inclúe suficiente sono profundo así que o cerebro trata de compensar ese déficit durante o día, os narcolépticos caen repentinamente no que parece un soño moi  profundo e despertan totalmente desorientados e os soños parécenlle  moi vívidos.

O sonambulismo, é un  trastorno que lle ocorre a persoas cando camiñan  ou realizan outra actividade estando aínda durmidas. A causa do sonambulismo en nenos non se coñece moi ben pero posiblemente se asocia a fatiga, falta de sono ou ansiedade e nos adultos relaciónase con trastornos mentais, reaccións a drogas  ou ó alcohol e a convulsións parciais ou complexas.

Parece darse con máis frecuencia entre nenos de 4 a 8 anos, e pénsase que é hereditario.  Cando unha persoa padece esta  enfermidade está cos ollos abertos mentras está durmido, con expresión facial ausente, camiña mentras dorme e non se lle entende o que di , ademáis estas persoas non se acordan do sucedido a noite anterior e móstranse desorientados ó erguerse.

Estefanía López Rodríguez. 1ºB.

 

Novo fármaco contra o cancro de mama.

 No seu desenvolvemento participaron investigadores do grupo de cancro de mama do “Instituto de oncoloxía Vall d’Hebron de Barcelona. Contou coa colaboración de 762 mulleres (previamente tratadas entre dous e cinco ciclos de quimioterapia) de mais de 130 centros sanitarios de 12 países, este fármaco pode mellorar en  máis ou menos dous meses a sua esperanza de vida. Este fármaco extráese dunha esponxa mariña, moi velenosa que se atópa sobre todo na costa xaponesa do Pacífico.

1275896254_1_1.jpg

O director da unidade de cancro de mama do Vall d’Hebron explica que este medicamento ten un mecanismo de doble acción, por unha banda impide que as celulas tumorais se poidan dividir, esto xa se conseguía con outros tratamentos de quimioterapia, pero ademáis a eribulina que contén este fármaco únese á tubulina (unha proteína esencial para o esqueleto interno da celula) que matan a celula tumoral.

A “FDA” (o órgano de control de medicamentos en Estados Unidos) xa autorizou a venta do fármaco, comercialízao o laboratorio xaponés Eisai, baixo a marca Halaven. En Europa é moi posibel que esté aprovado pola axencia do medicamento en Xuño.

Xa exíste outra medicación antitumoral autorizada que tamén apareceu no fondo mariño, trátase de Yondelis, producida pola empresa española PharmaMar, que se usa para tratar sarcomas e cáncro de ovario.

 

O elixir da vida

Colonizou  tódolos océanos do mundo, atópase en augas templadas ou tropicais, dende Panamá ata Xapón, aínda que tamén se expandiu polo Mar Mediterráneo, nas costas de Italia e de España. Esta alarma,  deuna a bióloga Maria Pia Miglietta, o verán  pasado e describiuno como un invasor  pequeno, silencioso, lento e invisible.

Trátase da Turritopsis nutricula, unha pequena medusa duns 5 milímetros de diámetro que pertence ó grupo dos metazoos (conxunto de organismos eucariotas, heterótrofos e pluricelulares), pero que posee una característica que a fai única de entre todas as especies coñecidas ata o de agora. A Turritopsis nutricula, é inmortal.

imagen

Esta medusa non morre tras alcanzar o seu estado adulto dado que é capaz de revertir o ciclo dende o estado adulto a un estado pólipo inmaduro anterior e de ahí á madurez de novo. A clave reside nun proceso denominado transdiferenciación. Esta especie descubreu a maneira de modificar as súas células una vez que éstas xa se diferenciaron e  facelas retroceder a fases anteriores á súa especialización. Este proceso é común aínda que limitado, nalgúns animales como a salamandra, capaz de repoñer órganos amputados.

En probas de laboratorio, o cen por cen dos exemplares de Turritopsis nutricula analizados maduraron e volveron á xuventude decenas de veces, sen perder, neses cambios nin una sola das súas características e capacidades. Cabe mencionar tamén, que son capaces de producir o proceso de transdiferenciación un número de veces que é según os científicos, potencialmente infinito. Os investigadores tiveron que chegar á conclusión de que a norte orgánica é algo que nesta especie, sencillamente, non ocorre.

Se desexas ver un video onde apreciar con maior claridade a súa natureza, preme  aquí.

A existencia desta excepcional criatura coñécese dende hai máis dunha década. Dende os anos noventa foi sometida a análisis xenéticos e biolóxicos de todo tipo para intentar arrancarlle sen éxito, o segredo da súa inmortalidade.

¿Poderá algún día o ser humano adaptar a magnífica capacidade da medusa aplicada á nosa propia especie e… conseguir así ser inmortais?